Η αθηρωματική καρδιαγγειακή νόσος εμφανίζεται όταν συσσωρεύεται πλάκα στις αρτηρίες, οδηγώντας σε συμβάντα όπως η καρδιακή νόσος, το εγκεφαλικό επεισόδιο και η περιφερική αρτηριακή νόσος.
Οι καταστάσεις αυτές μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες, όπως μειωμένη ποιότητα ζωής, χειρουργικές επεμβάσεις όπως το by pass και η τοποθέτηση stent, ακρωτηριασμούς, ακόμη και πρόωρο θάνατο.
Σχέση τηλεόρασης και διαβήτη τύπου 2
Αυτή η μελέτη είναι από τις πρώτες που διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο ο γενετικός κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2 αλληλεπιδρά με τις συνήθειες παρακολούθησης τηλεόρασης σε σχέση με τον μελλοντικό κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.
«Ο διαβήτης τύπου 2 και η καθιστική ζωή, αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για αθηρωματικές καρδιαγγειακές παθήσεις. Η παρακολούθηση τηλεόρασης, η οποία αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ της καθημερινής καθιστικής συμπεριφοράς, συνδέεται σταθερά με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και αθηροσκλήρωσης. Η μελέτη μας παρέχει νέες γνώσεις σχετικά με τον ρόλο του περιορισμού του χρόνου παρακολούθησης τηλεόρασης στην πρόληψη των αθηρωματικών καρδιαγγειακών νοσημάτων για όλους και ιδιαίτερα σε άτομα με υψηλή γενετική προδιάθεση για διαβήτη τύπου 2», δήλωσε ο Youngwon Kim, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.
Εξετάζοντας δεδομένα από μια μεγάλης κλίμακας μελέτη
Η μελέτη εξέτασε δεδομένα από μια μεγάλη βιοϊατρική βάση δεδομένων που περιέχει γενετικά και ιατρικά δεδομένα, καθώς και δεδομένα για τον τρόπο ζωής για 346.916 ενήλικες του Ηνωμένου Βασιλείου, μέσης ηλικίας 56 ετών και άνδρες σε ποσοστό 45%. Κατά τη διάρκεια σχεδόν 14 ετών παρακολούθησης, η μελέτη εντόπισε 21.265 άτομα που εμφάνισαν αθηρωματική καρδιαγγειακή νόσο.
Οι ερευνητές υπολόγισαν για κάθε συμμετέχοντα ένα πολυγονιδιακό σκορ κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 με βάση 138 γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με την πάθηση. Η πολυγονιδιακή βαθμολογία κινδύνου είναι μια στατιστική μέθοδος πρόβλεψης του κινδύνου ενός ατόμου να αναπτύξει μια συγκεκριμένη ασθένεια συνδυάζοντας πληροφορίες από πολλές γενετικές παραλλαγές. Για την κατηγοριοποίηση των συμμετεχόντων σε ομάδες γονότυπων τηλεθέασης, οι ερευνητές συνδύασαν τρεις κατηγορίες γενετικού κινδύνου διαβήτη τύπου 2: χαμηλός, μέτριος και υψηλός, με δύο κατηγορίες συμμετεχόντων που έδωσαν στοιχεία μέσω ερωτηματολογίων: παρακολούθηση τηλεόρασης για μία ώρα ή λιγότερο την ημέρα και δύο ώρες ή περισσότερο κάθε μέρα.
Βασικά ευρήματα
Από την ανάλυση διαπιστώθηκε ότι:
- Περίπου το 21% των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι παρακολουθούν τηλεόραση μία ώρα ή λιγότερο την ημέρα. Πάνω από το 79% ανέφεραν ότι παρακολουθούν τηλεόραση δύο ή περισσότερες ώρες την ημέρα.
- Σε σύγκριση με την παρακολούθηση τηλεόρασης για μία ώρα ή λιγότερο καθημερινά, η καθημερινή παραμονή δύο ή περισσότερων ωρών μπροστά από την τηλεόραση συσχετίστηκε με 12% υψηλότερο κίνδυνο αθηρωματικής καρδιαγγειακής νόσου, ανεξάρτητα από τον γενετικό κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.
- Οι αξιολογήσεις έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες με μεσαίο και υψηλό γενετικό κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, δεν είχαν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης αθηρωματικής καρδιαγγειακής νόσου, εφόσον η παρακολούθηση τηλεόρασης περιοριζόταν σε μία ώρα ή λιγότερο καθημερινά.
- Ο δεκαετής απόλυτος κίνδυνος ή η πιθανότητα εμφάνισης αθηρωματικής καρδιαγγειακής νόσου ήταν χαμηλότερος (2,13%) για τα άτομα με υψηλό γενετικό κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 σε συνδυασμό με μία ή λιγότερη ώρα καθημερινής παρακολούθησης τηλεόρασης σε σύγκριση με τα άτομα με χαμηλό γενετικό κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 που ανέφεραν δύο ή περισσότερες ώρες καθημερινής παρακολούθησης τηλεόρασης (2,46%).
Λιγότερη τηλεόραση, καλύτερη καρδιακή υγεία για όλους
«Διαπιστώσαμε ότι τα άτομα με υψηλό γενετικό κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 μπορεί να παρουσιάζουν χαμηλότερες πιθανότητες ανάπτυξης αθηρωματικής καρδιαγγειακής νόσου περιορίζοντας την παρακολούθηση τηλεόρασης σε μία ώρα ή λιγότερο καθημερινά. Αυτό υποδηλώνει ότι η λιγότερη παρακολούθηση τηλεόρασης θα μπορούσε να αποτελέσει βασικό συμπεριφορικό στόχο για την πρόληψη των αθηρωματικών καρδιαγγειακών νοσημάτων που συνδέονται με τη γενετική του διαβήτη τύπου 2», δήλωσε η πρώτη συγγραφέας της μελέτης Mengyao Wang, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ.
Στρατηγικές δημόσιας υγείας για τη μείωση του κινδύνου
«Οι μελλοντικές στρατηγικές και δράσεις για την πρόληψη των ασθενειών και τη βελτίωση της υγείας μέσω της μείωσης του χρόνου παραμονής μπροστά στην τηλεόραση και την προώθηση άλλων υγιεινών τροποποιήσεων του τρόπου ζωής, θα πρέπει να στοχεύουν σε ευρύτερους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με υψηλό γενετικό κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2», δήλωσε η Wang.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι η μείωση της παρακολούθησης τηλεόρασης μπορεί να ωφελήσει τόσο τα άτομα με υψηλό κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 όσο και εκείνα με χαμηλό κίνδυνο. Αναδεικνύει επίσης τον τρόπο με τον οποίο οι επιλογές του τρόπου ζωής μπορούν να βελτιώσουν την υγεία», δήλωσε ο Damon L. Swift, πρόεδρος της Επιτροπής Φυσικής Δραστηριότητας της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια.
«Τα ευρήματα αυτά προστίθενται στα στοιχεία που δείχνουν ότι ο χρόνος καθιστικής εργασίας μπορεί να αποτελέσει ένα πιθανό εργαλείο παρέμβασης για τη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων γενικά και ειδικά των ατόμων με υψηλό κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές παθήσεις σε σύγκριση με τα άτομα που δεν πάσχουν από διαβήτη».
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of the American Heart Association.
Πηγή: Onmed Υγεία
